Doom'un Savaşı: Metal müziğin yanında gelişiyor

Doom'un kalıcı mirası ayrılmaz bir şekilde metal müziğin evrimi ile bağlantılıdır. 1993'teki ilk çıkışından itibaren, franchise'ın sonik manzarası oyununu yansıttı ve türler arasında çok sayıda dönüşüm geçirdi. Orijinal Doom'un 80'lerin sonlarından ve Pantera ve Alice in Chains gibi 90'ların başı metal devlerinden büyük ölçüde etkilenen sürüş film müziği, oyunun hızlı tempolu, visseral eylemini mükemmel bir şekilde tamamlayan bir thrash metal temel kurdu. Örneğin, ikonik "isimsiz" pist, Pantera'nın "Savaş Ağzı" na çarpıcı bir benzerlik taşıyor.

Doom: The Dark Ages - Oyun Ekran Görüntüleri

%İmgp %6 görüntüler

Metallica ve Şarbon'u anımsatan bu Thrash Metal etkisi, oyuncuları oyunun yoğun Mars merkezli seviyeleri boyunca itti. Besteci Bobby Prince'in skoru, oyunun ikonik silah oyunu ile mükemmel bir şekilde senkronize edilmiş zamansız bir klasik olmaya devam ediyor.

Hayatta kalma dehşetine ayrılan Doom 3 (2004), farklı bir Sonic yaklaşımı talep etti. Trent Reznor'un katılımı başlangıçta dikkate alınırken, Chris Vrenna ve Clint Walsh nihayetinde Tool'un atmosferik, aşamalı metalinden ilham alan bir film müziği hazırladılar. Doom 3'ün ana teması, Tool'un lateralus 'un karmaşıklığını ve alışılmadık zaman imzalarını yansıtıyor ve oyunun daha karanlık, daha kasıtlı temposunu mükemmel bir şekilde tamamlıyor.

2016 Doom yeniden başlatması, selefinin yüksek oktanlı enerjisini benimseyerek serinin köklerine muzaffer bir dönüş oldu. Mick Gordon'un çığır açan skoru, djent infüzyonlu bir başyapıt, oyunun çılgınca silah oyunuyla sorunsuz bir şekilde entegre oldu. Albümün yoğunluğu ve "BFG Division" gibi parçalarla örneklenen yenilikçi ses tasarımı, orijinal film müziğinin etkisini tartışmalı olarak aşarak yaygın beğeni topladı.

Doom Eternal (2020), hala Gordon'un farklı tarzına sahip olsa da, 2010'ların sonunda ve 2020'lerin başında hakim eğilimleri yansıtan Metalcore'a doğru bir değişim gördü. Lets Me the Horizon ve Mimarlar gibi gruplardan etkiler, film müziğinin daha ağır arızalarında ve elektronik unsurlarında belirgindir. Bu üslup kayması, oyunun platform ve bulmaca öğelerine artan vurgusunu yansıtarak oyunu acımasız savaşın ötesinde çeşitlendiriyor.

Doom Eternal güçlü bir giriş olsa da, birçoğu Doom 2016'nın ham yoğunluğunu tercih ediyor. Bu tercih, bazı metal bantların daha önceki çalışmalarının daha sonraki, daha cilalı çıktılarına karşı daha ham sesinin takdirine paraleldir.

Doom: Karanlık çağlar büyüleyici bir evrim sunar. Erken önizlemeler, hem klasik hem de modern metalden etkileri harmanlayan bir film müziği önererek oyunun klasik doom savaşının benzersiz karışımını yeni mekaniklerle yansıtıyor. Mekanları ve mitolojik yaratıkları birleştiren stratejik savaşa daha yavaş tempo ve vurgu, ağırlığı ezmeyi dinamik vardiyalarla dengeleyen, klasik thrash metalinin unsurlarını korurken, vurulmuş gevşek grupları anımsatan bir film müziği gerektirir.

Hareketi bitirerek bestelenen Dark Ages'in film müziği, oyunun yenilikçi oyununu yansıtarak heyecan verici bir sonik deneyim vaat ediyor. Ezme ağırlığı ve dinamik değişimlerin birleşimi, yakın çeyrek kavgalarından hava savaşlarına kadar oyunun çeşitli savaş senaryolarını yansıtır. Bu evrim, modern metal içindeki daha geniş deneyleri yansıtıyor ve oyun ve müzik ilhamı arasında yaratıcı bir sinerji gösteriyor. Doom için Beklenti: Karanlık Çağlar Yüksek, yeni bir dönüm noktası metal film müziğinin yenilikçi oyununa eşlik etme potansiyeli.