Aktorzy Yakuzy doświadczają gry z pierwszej ręki

Zaskakujące wyznanie aktorów filmu „Like a Dragon: Yakuza”: nigdy nie grali w tę grę!

Główni aktorzy Ryoma Takeuchi i Kento Kaku ujawnili zaskakujący fakt na San Diego Comic-Con: żaden z nich nie grał w żadną grę „Like a Dragon” (dawniej „Yakuza”) przed lub w trakcie kręcenia adaptacji na żywo. Zdaniem Takeuchiego (via GamesRadar) ten przemyślany wybór wynikał z chęci świeżej, pozbawionej wpływów interpretacji bohaterów. Stwierdził, że chcą zbadać role w sposób organiczny, zamiast ograniczać się wcześniej istniejącymi oczekiwaniami. Kaku potwierdził to, wyjaśniając zamiar stworzenia własnej wersji, oddającej istotę postaci bez bezpośredniego naśladownictwa. Ich podejście skupiało się na ucieleśnianiu ducha postaci, a nie na naśladowaniu ich odpowiedników z gry.

To odkrycie wywołało ożywioną debatę wśród fanów. Niektórzy wyrażają obawy, że serial może zbytnio odbiegać od materiału źródłowego, szczególnie po ogłoszeniu braku kultowej minigry karaoke, inni utrzymują, że nieznajomość aktorów niekoniecznie jest szkodliwa. Twierdzą, że udana adaptacja zależy od wielu czynników wykraczających poza samą znajomość gier.

Ta sytuacja odzwierciedla doświadczenia Elli Purnell, głównej aktorki w adaptacji „Fallout” Prime Video. Zagłębiając się w grę, podkreślając potencjalne korzyści płynące z takiego zanurzenia, przyznała również, że ostateczne decyzje twórcze należą do twórców serialu. Sukces „Fallouta”, który w ciągu pierwszych dwóch tygodni przyciągnął 65 milionów widzów, sugeruje, że chociaż zanurzenie się w wodzie może być korzystne, niekoniecznie jest czynnikiem decydującym.

Jednak dyrektor studia RGG Masayoshi Yokoyama wyraził zaufanie do wizji reżyserów Masaharu Take i Kengo Takimoto. Opisał sposób, w jaki reżyser Take rozumie historię podobnie jak oryginalny autor, podkreślając swoje zaufanie do zespołu kreatywnego. Yokoyama podkreśliła, że ​​kreacje aktorów, choć różnią się od postaci z oryginalnej gry, to właśnie stanowią o atrakcyjności adaptacji. Postrzegał tę rozbieżność jako pozytywną i witał świeże spojrzenie na kultową postać Kiryu. Ostatecznie Yokoyama poszukiwała adaptacji wykraczającej poza zwykłe naśladownictwo, opierając się na ustalonych podstawach gier, jednocześnie wytyczając własną, niepowtarzalną ścieżkę.